Wojciech Pędich

---

Życiorys

Wojciech Pędich był synem Jana oraz Adeli z Pocztalskich. Jego ojciec pełnił funkcję fotografa, działacza społecznego, a także burmistrza Sokołowa Podlaskiego. W swoim rodzinnym mieście ukończył zarówno szkołę podstawową, jak i gimnazjum. W czasie niemieckiej okupacji uczył się w tajnych kompletach, a w 1944 roku udało mu się zdać maturę.

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Lekarskim. W trakcie nauki pełnił rolę redaktora pisma studenckiego pod nazwą Życie Medyczne. W 1951 roku uzyskał dyplom lekarski, a rok później obronił doktorat. Niestety, ze względów politycznych nie mógł kontynuować kariery na uczelni, co skłoniło go do przeniesienia się do Opola, gdzie podjął pracę w szpitalu, a jednocześnie zajął się gerontologią oraz geriatrią.

Pędich napisał pracę, której tematyka dotyczyła zdrowia oraz warunków życia osób starszych w Opolu. Był jednym z współorganizatorów Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego, pełniąc przez wiele lat jego przewodniczącą funkcję, a później uzyskując tytuł przewodniczącego honorowego. Dodatkowo kierował Sekcją Geriatryczną Polskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz stworzył pismo Zeszyty Problemowe PTG, które później zostało przekształcone w Gerontologię Polską.

Habilitował się w 1964 roku w Akademii Medycznej we Wrocławiu, a jeszcze w tym samym roku objął stanowisko ordynatora Oddziału Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Wojewódzkim w Białymstoku. Z jego inicjatywy w 1974 roku utworzono Zakład Gerontologii na Akademii Medycznej w Białymstoku, którym kierował do chwili odejścia na emeryturę; jego następczynią została jego uczennica, prof. Barbara Bień.

W 1985 roku Wojciech Pędich otrzymał tytuł profesora. W 1989 roku zaangażował się w reaktywację Izb Lekarskich, będąc członkiem Komitetu Organizacyjnego Izb Lekarskich oraz umożliwiając tworzenie ich struktur w województwach: białostockim, łomżyńskim oraz suwalskim. Dnia 9 listopada 1989 roku zorganizował I Okręgowy Zjazd Lekarzy. W latach 1990–1993 pełnił funkcję przewodniczącego Okręgowego Sądu Lekarskiego, a także był członkiem pierwszej kadencji Naczelnej Rady Lekarskiej. W 1994 roku, jako pomysłodawca i współorganizator, założył Uniwersytet Trzeciego Wieku.

Po przejściu na emeryturę, Pędich pełnił rolę przewodniczącego Komisji Bioetycznej przy Okręgowej Izbie Lekarskiej w Białymstoku, jeszcze długo pozostając aktywnym w środowisku lekarskim.

Osiągnięcia

Wojciech Pędich był osobą, która w sposób szczególny fascynowała się kardiologią. Jego zainteresowania obejmowały obszary takie jak kardiogenetyka oraz kardiologia kliniczna, które stanowią istotne dziedziny medycyny. Badania, które prowadził, skupiały się na warunkach środowiskowych, stanie zdrowia oraz potrzebach osób starszych. W tym kontekście analizował również możliwości aktywizacji oraz działalności samopomocowej tej grupy społecznej.

W swoim dorobku naukowym miał na koncie wiele znaczących publikacji. Napisał m.in. pracę zatytułowaną Rozkład statystyczny odstępów RR w migotaniu przedsionków i jego ewolucja w leczeniu naparstnicą. Łącznie opublikował około 290 prac oraz współtworzył sześć podręczników, co czyni go jednym z istotnych autorów w swojej dziedzinie.

Pędich pełnił także ważne role akademickie, będąc promotorem sześciu prac doktorskich oraz opiekunem dwóch przewodów habilitacyjnych. W uznaniu jego zasług w 1986 roku został uhonorowany Nagrodą Indywidualną I stopnia Ministerstwa Zdrowia. Poza tym swoją wiedzą dzielił się jako członek zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Gerontologicznego, co dodatkowo podkreśla jego wpływ na rozwój gerontologii.

Niektóre publikacje

Oto zestawienie ważnych publikacji Wojciecha Pędicha, które doskonale ilustrują jego działalność naukową oraz wkład w rozwój medycyny.

• Health Status of the Elderly People in the City of Białystok, 1990 (współautorstwo),
• Wpływ zjawisk demograficznych na kierunki kształcenia lekarzy, 1992 (współautorstwo),
• Choroby wewnętrzne, podręcznik dla średnich szkół medycznych, 1988, 1990, 1992, 1994,
• Environmental Conditioning of Pathological Behaviour in Old Age, 1995 (współautorstwo),
• Pacjenci w starszym wieku, 1995 (współautorstwo).

---

Oceń: Wojciech Pędich

---